Als ik even na zevenen op de fiets stap word ik opeens angstig.
Ergens doet het me denken aan de avondklok in de tweede wereldoorlog.
Ik neem kleine binnenweggetjes die mij enorm doen omfietsen.
Aan het einde van de straat staan ze dan toch, twee stuks. Ze gebaren dat ik
af moet stappen. ‘Zo meneer, bent u even onverantwoordelijk bezig, waar is uw licht?’
Ik stap af en kijk met verbijstering naar maar koplamp, en zeg dat ik het niet snap,
dat ik onschuldig ben.
‘U heeft geen dynamo meneer, maar u heeft wel een boete, zo onschuldig bent u nu niet meer,’
grijnst de agent.
Nu weten ze mijn naam, mijn adres en zelfs mijn telefoonnummer.
Ik scheld binnensmonds terwijl ik de nacht in rijd.
DAVID PEFKO 
6 Comments
Maar het is ook belachelijk hoe men omgaat met de fietser in Nederland!
leuk maar leeg.
Wanneer gaat hier wat gebeuren??
Je zou me trouwens nog even mailen, ik probeer jou al weken te mailen maar ik krijg geen reactie.
Ik hoop op reactie!
Jaap
@ Jean
Zeker schandalig, maar ergens ook nuttig. Je spreekt van schandalig tot je een keer geschept wordt door een auto lijkt mij.
@ J.H.M.
Je hebt een antwoord waar je vast niet blij mee bent, per mail.
Beter door agenten staande gehouden worden terwijl je wederrechtelijk op de stoep fietst (en dan heel lief kijken en je zo blond mogelijk gedragen om een boete te vermijden) dan door en oude knar een wandelstok tussen je spaken gestoken te krijgen.
@ Annojo,
Dat ben ik niet met je eens. Het lijkt mij een verademing door een oude knar op deze manier staande gehouden te worden.
In ieder geval beter dan door de politie.
In der Tat ein super Post. Ich sollte davidmanospefko.wordpress.com mal haufiger besuchen 🙂