Handen

Zo riep er laatst nog een wildvreemde tegen mij dat ik een zeer groot hoofd had, zo merkte vannacht iemand mijn kleine handen op.

  Ik keek naar de grond waar een rommelig tapijtje lag met een heel vreemd motief. Het moest al oud zijn, dat kon niet missen.

  ‘Kinderarbeid?’ vroeg ik.

  ‘Nee, maar wel handwerk denk ik. Toch?’

  Samen tuurden we naar het tapijtje, al zou de naam in dit geval ‘kleedje’ moeten zijn.                 

  ‘Heb je dan ook…?’ vroeg ze een beetje angstig.

  ‘Nee, dat weer niet,’ zei ik, ‘maak je geen zorgen, alles komt goed.’