Een kamer in het verleden (3) – Een gestreepte pyjama

Ik heb als kind altijd een gestreepte pyjama gewild. Een ouderwetse pyjama van stijve, gladde katoen, met knoopjes en een borstzakje. Ongeveer een half jaar geleden vertelde ik dat in een halfslaap aan mijn vriendin en gisterenavond kreeg ik mijn eerste, van haar die dat onthouden had. Het schijnt nog een hele klus geweest te zijn, want waar vind je een ouderwetse pyjama in een tijd dat iedereen in t-shirts slaapt?
Ik schijn er in uit te zien als een klein jongetje, maar dat maakt me weinig uit want nu ben ik dus helemaal klaar voor de plek waar niemand me toch ziet: een pyjama, witte badjas en kaplaarzen. Werkelijk, de wereld ligt aan mijn voeten.

Een kamer in het verleden (2) – La Grande Bouffe

Ik mocht van de VPRO een boodschappenlijst opstellen voor de dagen op het vlot. Dat deed me denken aan La Grande Bouffe. Ik stelde me opeens voor dat ik elke dag uren in de keuken zou staan om ingewikkelde gerechten te bereiden en dat mijn dagelijkse radioverslag niet veel meer zou bevatten dan de beschrijving van mijn schranspartijen. Soms de geluiden van het eten en zelfs meer dan dat: De langst durende scheet in de filmgeschiedenis (Michel Piccoli liet die) zou ik overtreffen, op de radio, waar het ook veel meer impact heeft.

Ik kan heel behoorlijk koken, maar het bovenstaande zal er allemaal wel niet van komen, ik ken mezelf. Ik ga vast geen brood bakken zoals Paulien Cornelisse. De kans dat ik elke dag met een zak chips op de bank zit zoals Gerbrand Bakker, is veel aannemelijker, tenminste, als ik chips had besteld:

-1 pak pandan rijst
-2 pakken spaghetti (goede graag)
-2 halve liter potten tomatensaus met basilicum
-3 Parmezaanse kaas (groene pakjes van Zanetti, niet de zwarte!)
-2 pakken gerookte zalm
-1 doos biologische eieren (10)
-1 net rode uien
-Streng knoflook
-Rode pepers
-1 potje basilicum
-1 potje tijm
-1 potje oregano
-1 pak zalm uit de diepvries
-1 pak rundertartaar
-1 hele kip
-2 bekers crème fraîche
-Verse dille
-Mozzarella
-1 pot mayonaise met limoen
-3 blikken tonijn op water
-Verse koriander
-Verse peterselie
-Rozemarijn
-2 flessen witte wijn
-2 flessen rode wijn
-Stuk geitenkaas
-1 pakje roomboter
-2 pakken soja melk
-Courgettes
-Aubergines
-Paprika’s
-Trostomaten
-Champignons
-2 citroenen
-1 pompoen (een grote, anders 2 kleine flespompoenen)
-1 blik Illy espresso gemalen
-Vijgenjam
-Brood (2 vers, 1 afbak)
-Druiven
-Rode grapefruits
-Wortels
-Broccoli
-Sperziebonen
-Aardappels
-Balsamico azijn (rood)
-Cayennepeper
-Fles olijfolie
-2 repen cote d’or melk

Een kamer in het verleden (1)

Tussen 18 en 24 september zit ik gevangen op een vlot in het Lauwersmeer. Elke dag zal ik hier verslag doen van mijn eenzame opsluiting zonder telefoon, internet, televisie en vooral menselijk contact. Ik neem wat boeken, een paar cd’s, een camera en een deel van mijn nieuwe roman mee. Op papier, want mijn eigen computer moet ik thuis laten van de VPRO. Ik ga proberen een beetje te werken want ik zit met een deadline die ik heel serieus moet gaan nemen. Tijdens de afzondering zal ik misschien opeens bewust worden van die ernst, of zo in paniek raken dat ik mijn bed niet meer uit kom. In beiden gevallen kan niemand daar iets aan veranderen, want ik ben niet te bereiken.
Paulien Cornelisse ging mij voor en Gerbrand Bakker doorstaat, op het moment dat ik dit schrijf, zijn eerste dag op het vlot. Van Jan van Mersbergen leende hij een hengel en Jan is zo vriendelijk om ook mij die uit te lenen, al heb ik hem niet durven zeggen dat ik helemaal niet kan vissen, maar dat maakt misschien niets uit, niemand die me ziet.
Mijn grootmoeder vroeg een paar dagen geleden: ‘Is dat niet gevaarlijk, zo op een vlot?’
Ik zei: ‘Nee grootmoeder, er is zelfs een afzuigkap.’
Ik hou graag vol dat het een vlot is, maar het is natuurlijk gewoon een woonboot, met keuken, werkkamer, slaapkamer, douche en wc en dus een afzuigkap.
Elke dag zal ik opnamen maken die ‘s avonds worden uitgezonden tijdens De Avonden van de VPRO. Ergens in de middag zal ik bezoek krijgen van een koerier die mijn opgenomen radioverslag naar de studio zal brengen. Ook zal ik foto’s maken die op de website van Een kamer in het verleden te zien zullen zijn. Misschien schrijf ik zelfs wel een stukje over een meerkoet, een mislukte maaltijd of het plotse bezoek van een dikke hoestende man in een roeiboot die aan wal komt en niet meer weg wil gaan.
Ik neem een grote witte badjas mee omdat ik daar het liefste in schrijf. Aangezien ik geen bezoek zal ontvangen, op de koerier die de opnamen komt halen na, zal ik die badjas niet uittrekken. Misschien zal ik zelfs op het kleine eilandje waar het vlot is aangelegd, mijn witte badjas dragen. Misschien doe ik hem zelfs na dit project niet meer uit, alles is mogelijk.
De VPRO vroeg mij wat ik het meeste ga missen, en dat is niet het internet, of de telefoon, maar mijn vriendin, die aan wal blijft.