Vintage

Hier om de hoek zit een videotheek waar ze blauwe neon verlichting in het raam hebben en waar elke week een handgeschreven aanbieding porno dvd’s op de ramen prijkt.
Het tapijt is vies, het plafond vol kringen van oude en nieuwe lekkages, en op regenachtige dagen ligt de halve zaak vol stukken karton om het water op te vangen.
De medewerkers stinken een beetje naar zweet en tabak, en soms rookt er een een joint achter de balie die, als er klanten de zaak binnen komen, snel in een laatje word verstopt.
Een van de medewerkers was mijn absolute favoriet geworden: een man van in de dertig met een paardenstaart die zijn werktijd verveeld op een laag krukje uitzit, soms een banaan op de toonbank heeft liggen en meestal naar oude films kijkt op een ouderwets televisietoestel in de lucht. Hij draagt altijd vreemde truien en shirtjes met opdrukken van sportmerken. Tot op de draad versleten zijn ze, maar tegenwoordig is dat zo hip als het maar kan.
De laatste keer dat ik er was droeg hij een wit sportjasje met als opdruk: ‘Sharp Electronics, Pure dolby surround’
Het leuke aan deze verkoper was dat ik het idee had dat hij het zelf niet doorhad, dat hij ergens eind jaren negentig gewoon zulke shirts en truien kocht en nog altijd, na driehonderd wasbeurten, draagt. Ik was er zelfs een tijd zeker van, dat dit een echt mens was, dus luisterde ik goed naar zijn mening over films en hield vaak even stil als hij aan de telefoon was; ik had hier te maken met iemand aan wie alles voorbij was gegaan, een misschien wel wereldvreemde film-fanaat die op een dag een bordje met ‘medewerker gezocht’ op de deur van zijn videotheek zag hangen. Al jaren werkte hij er nu, was zelfs elk jaar dichter bij de videotheek komen wonen en had de dromen die hij ooit had laten varen; het was wel goed zo.
Afgelopen vrijdag kwam daar verandering in toen ik even voor sluitingstijd een paar dvd’s huurde. De man met de paardenstaart was aan het opruimen en midden in de winkel stond een moderne racefiets zonder remmen, met flinterdunne banden en een vintage Lepper zadel met grove stiksels. Toen ik afrekende zag ik ook zijn vintage Adidas sportschoenen met veters in een afwijkende kleur.
Toen hij me naar buiten liet fietste hij snel weg op zijn racefiets. Hij droeg een houtje touwtje jas en een rugzak vol buttons. Zonder remmen, dacht ik nog, dat gaat een keer fout.
Opeens wist ik zeker dat hij zijn shirtjes en truien in een vintage winkel kocht, voor astronomische bedragen zelfs.
Het rest mij nog u te vertellen dat ze bij deze videotheek twee soorten snoepgoed verkopen: Lions en King pepermunt, beiden uitgestald in een verpakking die met bruin plakband eindeloos gerepareerd is.
Uit de vriezer zijn er drie soorten Casa di mamma ovenpizza’s, en uit zeer betrouwbare bron kan ik u vertellen dat de ware filmhebber niets anders eet.