Madoff

Vanaf deze week is de fantastische nieuwe vier-delige miniserie van Joe Berlinger over Bernie Madoff op Netflix te zien.

In Daar komen de vliegen, mijn roman uit 2017 over Jerry Kirschenbaum, een man die zeer veel gelijkenissen vertoond met meesteroplichter Bernard Madoff en net als Madoff dertig jaar lang met een geheim rondliep waarvan hij hoopte dat het nooit aan het licht zou komen, kun je lezen over de laatste maanden voor zijn ontmaskering, waarin hij er alles aan deed om niet opgemerkt te worden.

Daar komen de vliegen is binnenkort weer als fysiek boek verkrijgbaar. Mocht u er een willen kopen kunt u mij een bericht sturen. Mocht u niet kunnen wachten en een modern iemand zijn, dan is hier het e-book verkrijgbaar.

Daar zijn de vliegen (en de eerste besprekingen)

Onder zelfverkozen criminelen is het een ware trend geworden om hun geld te laten zien op Instagram. Als je vandaag de dag echt een gangster bent, post je dagelijks foto’s van  stillevens waarop naast stapels bankbiljetten ook je peperdure horloges, zware gouden en diamanten juwelen en soms zelfs de sleutels van je Ferrari of Mercedes op te zien zijn.

Dat is natuurlijk niet slim. Een echte crimineel, iemand zoals Jerry Kirschenbaum in Daar komen de vliegen – mijn nieuwste roman die vandaag het licht ziet –  doet het geheel anders, die voelt geen behoefte om zijn rijkdom te laten zien, vind het zelfs gevaarlijk. Nee, Jerry Kirschenbaum pakt het helemaal anders aan. Hoe? Koop dat boek.

Lees hier alvast een interview, plus een **** recensie, gisteren verschenen in De Morgen

Lees hieronder drie vragen plus een  **** recensie in de Knack:

En hier ook **** op Cutting Edge

Luister hier een interview met Kurt van Eeghem, die me sprak over Daar komen de vliegen bij Klara’s Pompidou en luister hier een interview met Clairy Polak bij VPRO’s Nooit meer slapen.

(soort) recensie

In het Parool van vandaag schreef Theodor Holman in zijn column over Het Voorseizoen

“Literaire thriller

Dat ik behoorlijk verbrand ben, is de schuld van een Nederlandse schrijver: David Pefko. Ik had nog nooit van hem gehoord, maar ik heb zijn boek Het voorseizoen van mijn dochter gekregen. Die dochter werkt bij de uitgever van het boek en dus kan men mij van corruptie beschuldigen. Dat mag, en als men dat doet, zal mijn enige verdediging zijn: lees dat boek. Ik denk dat het overal minimaal vijf sterren en menige literaire prijs zal krijgen.

Ik begon het boek gisterochtend op het strand in Senigallia met tegenzin te lezen – ik had al mijn andere boeken uit – en legde het twaalf uur later weg, Was dit een Nederlandse auteur? Had ik niet een boek van een Engelsman gelezen? Maar inspecteur Steve Mellors, die in Leicester werkt, was zo schitterend ‘getekend’.

Zelden ook heb ik zo’n spannend boek gelezen. Een samenvatting zou het boek geen recht doen – en ik ben dan ook geen recensent – maar ik las het boek van een man die constant op zoek is naar het goede, maar daartoe het vermogen of de intelligentie mist, en die op het enige moment dat hij juist moet handelen, dat niet doet.

Het knappe van de auteur is dat je als lezer dezelfde beslissingen zou nemen en dus in feite medeschuldig bent aan alles wat inspecteur Steve Mellors overkomt. Het is een rijk boek. Dit is nu wat ik onder een werkelijk literaire thriller versta.

Je wordt van het ene dilemma naar het andere gevoerd, van de ene verschrikking naar de andere, en tegelijkertijd ga je door een storm van emoties. Van onbegrip, naar ontroering, van woede naar compassie, van haat naar bezorgde liefde.

Genoeg hierover. Lees Het voorseizoen, mijn tip voor deze vakantie.

(Gijs van de Westelaken, Dave Schram, Eddy Terstall, Martin Koolhoven, volg mijn tip: koop de filmrechten van dit boek! Ik betaal mee.)
Ik wilde eigenlijk over de Noorse schutter schrijven, maar dat zal ik morgen doen.”

Making movies (1)

Twee dagen geleden zijn we begonnen met het maken van een book trailer voor mijn debuut roman die in november zal verschijnen. Het leek behoorlijk veel tijd in beslag te gaan nemen, aangezien ik wat moeilijk te verwezenlijken wensen had, maar gelukkig viel dat allemaal mee. Filmer Daan zei: ‘Alles is mogelijk, ook als je denkt dat het niet kan, kan het.’
Zoiets vind ik erg fijn om te horen.
We kregen een dag de beschikking over het Hilton hotel in Amsterdam en filmden in de lobby, de liften en de gangen. Uiteindelijk ook in vier kamers waar zachte bedden stonden en pepermuntjes op de kussens lagen. De sfeer was uiterst kalm, de medewerkers van het hotel waren vriendelijk en zeer behulpzaam. De portier heb ik beloofd dat hij schandalig beroemd zal worden.
Al in het begin waren we opzoek naar de perfecte handen en voeten van een van de hoofdpersonen uit het boek, Rosa. Een dag voor het filmen hadden we die nog altijd niet gevonden en kwam de redding door L. die haar handen en voeten een paar uur wilde afstaan.
Hierbij bedank ik alvast Roberto Payer en alle medewerkers van het Hilton hotel voor hun bereidwilligheid en gastvrijheid, Daan voor het filmen en natuurlijk L, voor haar handen en voeten