45

Hier meer informatie

Over de trilogie als geheel:

**** Drie jonge schrijvers die aan de slag gaan om de erotiek aan de literatuur terug te geven en daarin nog slagen ook. De schrijvers hebben zich aanstekelijk uitgeleefd. Hanna’s avonturen in haar persoonlijke pornoland zijn krachtig opgeschreven, maar het is vooral knap hoe de auteurs trouw zijn gebleven aan hun literaire principes.’ – Het Parool

‘Een trilogie, waarin machtsseks in praktijk wordt gebracht, wordt ontleed en beschouwd. In literair opzicht heel aardig gelukt. De macht van het woord.’ –NRC

‘Het wonderlijke doet zich voor dat ik het echt literair geslaagde boeken vind, en dat ze elkaar op een of andere manier versterken.’ –Tros Nieuwsshow

‘Met 25, 45, 70 knoopt het drietal opnieuw aan bij de traditie van de literaire romancier die niet vies is van een stevige portie erotiek.’ – De Morgen

‘Hoewel ze vrij op zichzelf staand zijn geschreven, zit er wel degelijk een rode lijn in. De delen zitten goed in elkaar, vlot geschreven, strak opgebouwd, bij alle drie passen de boeken in hun beginnende oeuvres.’ – De Groene Amsterdammer

‘Deze trilogie, veilig te lezen in de openbare ruimte zonder dat iemand naar je knipoogt, is beduidend beter geschreven dan Vijftig Tinten.’ – Elsevier

‘Seks is een kwestie van levensbelang voor hoofdpersoon Hanna, maar erotiek blijkt ondergeschikt aan zwaarmoediger thema’s in 25, 45 en 70. Wie niet vies is van rauw kan zijn hart ophalen.’ – Athenaeum Boekhandel

Over 25:

‘Ouariachi kan ook lekker schrijven: seksscènes waarin zó weinig verhuld wordt dat hier volstaat te zeggen dat het werkt.’ – NRC

‘25 staat als een huis, de constructie is doordacht, de vertelling fantasierijk en geloofwaardig tegelijk. Ouariachi beschrijft een verliefdheid van de allesverzengende soort, en de erotische passages vloeien daaruit voort met een grote vanzelfsprekendheid. Een pareltje.’ – De Standaard

‘Het deel van Ouariachi is veruit het levendigst, geschreven in een snelle toets die moeiteloos heen en weer schiet tussen actie, gevoel, observatie. Ouariachi [schrijft] fysiek proza met sterke beelden.’ – De Groene Amsterdammer

‘Met zijn yupperige stijl, waarin zelfstandig naamwoorden bijvoeglijk worden gebruikt en vice versa, weet Ouariachi perfect de sfeer te kenschetsen die past bij de hedonistische Generatie Y. ’ – Athenaeum Boekhandel

Over 45:

‘Als het om de lustopwekking gaat, is Pefko de beste van de drie; zijn verhaal heeft ‘vaart’ om het maar zo ouderwets te noemen, en omdat dit boek een aaneenschakeling is van seksuele escapades is het noodzakelijk dat er niet te veel tussentijd is, want dat is in seksuele termen dode tijd.’ – De Volkskrant

‘Het aardigste want grappigste deel. Pefko trakteert niet op erotische, maar gastronomische scènes om van te watertanden.’ – Elsevier

‘45 is het verhaal van een vrouw die niet volwassen kan worden. Trotser en tegelijkertijd wanhopiger dan ooit, met de verbitterdheid van een vrouw van middelbare leeftijd die het gevoel heeft dat het geluk haar niet gegund is. Pefko heeft de spanningsboog goed onder controle’ – Athenaeum Boekhandel

Over 70:

‘Het gepsychologiseer neemt een nieuwe, overtuigende wending in 70 van Daan Heerma van Voss. De psychologische ontleding van Hanna, van wat er in de eerdere boeken is geïnitieerd, is interessant. Heerma van Voss ontleedt haar verslaving aan het spel van de seksuele fantasie, haalt de vagina dentata van stal en schampt langs Freuds Madonna-hoer-complex. Dit moet je Heerma van Voss nageven: je gaat er gemakkelijk in mee.’ – NRC

‘Daan Heerma van Voss laat de 70-jarige Hanna de kernvraag formuleren. […] De 70-jarige vrouwfiguur komt mij het meest plausibel voor, in haar halsstarrige weigering zich neer te leggen bij een seksloos, maar zeker niet drankloos seniorenleven.’ – De Volkskrant

‘Heerma van Voss’ deel heeft de meest intense focus van de drie, een claustrofobische psychologie die gaandeweg ook lichamelijk wordt.’ – De Groene Amsterdammer

‘Waar de Hanna van Ouariachi en Pefko duidelijk nog niet diep genoeg gezonken is, bereikt Daan Heerma van Voss in 70 een doorbraak met haar. Egocentrische zieligheid maakt plaats voor oprechte kwetsbaarheid, die langzaam maar zeker leidt tot zelfinzicht. Heerma van Voss portretteert op zintuiglijke maar geloofwaardige wijze de typisch menselijke angst om ouder te worden.’ – Athenaeum Boekhandel