Sterren

Chocolademelk

Sinds 2008 volg ik al het nieuws rond Bernard Madoff op de voet. Net voor en na zijn opsluiting was er een hoop interessants te lezen, maar daarna – zoals dat nu eenmaal gaat – was er nog maar weinig.

Een paar weken geleden, eigenlijk net toen mijn nieuwe roman Daar komen de vliegen uitkwam, kwam ik dit nieuws tegen. In het kort: De 150 jaar gestrafte Bernie Madoff koopt binnen de gevangenis elke maand de complete voorraad Swiss Miss cacao op, om die aan zijn medegevangenen met tien cent winst per kop te verkopen. Een gemiste kans voor mijn boek, maar tegelijk een bewijs dat truth inderdaad soms stranger than fiction is.

Voor de chocolademelk-liefhebbers: Op een website vond ik onder andere deze recensie van Swiss Miss chocolademelk:

“Love hot chocolate on a cold winter night, and more if it is around Christmas time. Sitting next to the Christmas tree and looking at the twinkling lights, and you have cup of hot chocolate in your hands and you just take a smell…. mhhhh… then a little sip, yummmmm. It is the best feeling ever, and more if your significant other is next to you, and listening or watching Christmas movies. How more romantic this can be? Swiss Miss Chocolates do the trick, it smells great, tastes amazing, and are very very affordable at any store. Love it!”

 

€19,99 (eigenlijk geen geld)

Volkskrant (****)

NRC (***)

Deze cartoon van Paul van der Steen komt uit Arjen Fortuin’s recensie in NRC van vandaag. Paar dingen: Jerry Kirschenbaum draagt geen bril, heeft golvend wit haar (geen stereotype fijnmazige krulletjes), en zou nooit maar dan ook nooit in zijn leven een roze broek dragen. Het idee alleen al. En natuurlijk geheel onbelangrijk, maar toch: ikzelf heb tegenwoordig nog maar nauwelijks haar.

Een recensie met een flinke ster te weinig, maar desalniettemin een mooie bespreking:

‘Mooi laat Pefko zijn held daar twijfelen en schitterend doet hij verslag van de laatste 24 uur die Ruth en Jerry samen denken te hebben: je ziet twee mensen met de moed der wanhoop zoeken naar wat werkelijk de moeite waard was in hun leven. Was het de rijkdom, die nu door hun vingers zal glippen of deden ze het allemaal toch om iets anders? Treurt Jerry om het verlies van zijn geld of omdat niemand hem meer vriendschappelijk op zijn schouder zal slaan? Het paar probeert in die 24 uur van alles, komt er niet helemaal uit, maar bereikt uiteindelijk wel een soort eindpunt. Het wordt door Pefko met grote menselijkheid beschreven’

Humo (****)

Trouw (*****)